Berlinski misal
Impresum
1402.
Materijalni opis
218 listova ; 31,5 x 21,5 cm
Napomena
Izvornik pohranjen u Berlinu (Staatsbibliothek, Ms. Ham. 444). Digitalne preslike dostupne u Zbirci rukopisa i starih knjiga NSK.
Opis
Berlinski misal nazvan je po mjestu pohrane (Staatsbibliothek, Berlin) i ide u red naših najbolje uščuvanih glagoljskih kodeksa. Uz Ročki misal i Ljubljanski misal, Berlinski je misal jedan je od triju kodeksa koji se pripisuju iluminatoru i kaligrafu Bartolu Krbavcu. Kodeks Ima 218 pergamenskih listova, na svakom je listu 31 redak pisan u 2 stupca. Svaki novi tekst misala počinje inicijalom u jednoj od tri veličine: veliki, srednji i mali. Kodeks je pisao Bartol Krbavac za popa Vuka (Vlka), sinovca Vitka, opata benediktinskog samostana Sv. Jurja na rijeci Koprivi (Zrmanja), današnjem obrovačkom grobištu. Berlinski misal sadrži: temporal s dodanim dijelom s 8 votivnih misa, red sv. mise, votivne mise, kalendar, sanktoral, komunal i ritualne tekstove. Kratka povijest i vrijeme nastanka ovog misala zabilježeni su na listu 119r. Prvu vijest o Berlinskome misalu donosi biskup Matej Karaman u djelu "Considerazioni sull' identità della lingua litterale slava" (1753) spominjući ga kao "treći misal" koji se nalazi u Rimu među glagolitica. Nastao je 1402. nastojanjem svećenika Lupa, a 1440. prelazi u ruke trećoredca Petra. Misal je 1627. prenesen u Rim i poznato je da se tamo nalazio za vremena Karamana, Assemanija i Sovića (17./18. st.). Otada se više nije znalo za nj sve dok 1956. zaslugom Josipa Hamma i Staroslavenskog instituta nije utvrđeno da se kodeks nalazi u Berlinu. Prema kratkom pregledu sadržaja na početku kodeksa može se tvrditi da je kodeks 21. 9. 1808. bio u Engleskoj. Na listu 119r zabilježeni su kratka povijest i vrijeme nastanka ovoga kodeksa.
Jezik
Vremenski obuhvat
Način izrade datoteke
Format
Vrsta
Pismo
Zbirka
