In the light of Vatican II, the Christian contribution to contemporary culture can be characterized by the sapiential approach. Having determined the main obstacle or traps of the current cultural situation, as reported by B. Welte in terms of “unwesen”, this paper proposes the recovery of wisdom as the ultimate horizon of human activities. This approach can be developed in three ways, according to Aquinas’ characteristics of wisdom: enlargement of perspectives, ordering of the big picture and tasting which consists in restoring the distorted taste of things. Finally, possible conclusions for the Christian presence in the world are proposed.; Kršćanski doprinos suvremenoj kulturi u svjetlu Drugog vatikanskog koncila može se okarakterizirati mudrosnim pristupom. Određujući glavne prepreke ili zamke trenutne kulturne situacije, kako je Bernhard Welte izvijestio u smislu „ne-biti“ (unwesen), ovaj rad predlaže oporavak mudrosti kao krajnjeg horizonta ljudskih aktivnosti. Ovaj se pristup može razviti na tri načina, u skladu s Akvinčevim karakteristikama mudrosti: proširenjem perspektiva, uređenjem velike slike i degustacijom što se sastoji od popravljanja iskrivljenog ukusa stvari. Konačno, predlažu se mogući zaključci za kršćansku prisutnost u svijetu.