In order to create extremely sharp photographs, focus stacking has become a widely used method nowadays, mainly in macro or micro photography. Whereas the aspect of computationally detecting sharp regions of an image has been dealt with in many publications, there is only little published about the geometric background. This paper analyzes the process from a purely geometrical point of view, revealing some non-trivial aspects that may potentially also lead to improvements in a variety of applications such as the 3D scanning of small objects. It is shown that - under calibrated conditions and with certain restrictions - focus stacking of a scene leads to arbitrarily many geometrically correct perspective images of this scene, even including normal projections. The reason for this is that the process of photography never leads to purely two-dimensional images, but collinearly distorted spatial images.; Da bi se stvorile izuzetno oštre fotografije u današnje se vrijeme često koristi metoda podešavanja dubinske oštrine. Posebno je česta njezina upotreba u makro ili mikro fotografiji. Iako je tema računalnog određivanja oštrih područja slike obrađena u mnogim publikacijama, o njegovoj je geometrijskoj pozadini objavljeno malo radova. Ovaj rad analizira spomenuti postupak s čisto geometrijskog gledišta otkrivajući neke netrivijalne aspekte koji mogu dovesti do poboljšanja u mnogim njegovim primjenama kao što je 3D skeniranje malih predmeta. Pokazano je da podešavanje dubinske oštrine scene - pod kalibriranim uvjetima i uz određena ograničenja - može proizvesti po volji mnogo geometrijski ispravnih perspektivnih slika te scene, pa čak i njezinu ortogonalnu projekciju. Razlog tome je činjenica da proces fotografiranja nikada ne rezultira čistim dvodimenzionalnim slikama, već kolinearno iskrivljenim prostornim slikama.